مزایا و معایب تک فرزندی و راهکارهایی برای تربیت ‏تک فرزند های لوس

مزایا و معایب تک فرزندی و راهکارهایی برای تربیت ‏تک فرزند های لوس چیست؟

بیشتر والدین فکر می کنند که داشتن یک فرزند بسیار آسان و ساده است
و همیشه داشتن چند فرزند را خیلی سخت می پندارند
ولی در اصل تک فرزندی بسیار سخت تر و مشکل تر است
و والدینی که فقط یک فرزند دارند همیشه احساس گناه می کنند
چراکه باور دارند فرزندشان همیشه تنها است و از آن طرف هم خیلی دلهره دارند که لوس بار آید،
بنابراین می توان گفت تک فرزندی هم می‌تواند مزایا هم می‌تواند معایب خود را داشته باشد.

مزایای داشتن یک فرزند:

۱ – کودک تک فرزند که نه خواهر دارد و نه برادر، خیلی به پدر و مادر خویش وابسته است.
۲- او می تواند در بیشتر زمینه ها بهترین باشد.
۳- به خاطر نبودن خواهر و برادری دیگر خیلی راحت می‌تواند توجه پدر و مادرش را به خود جلب کند.
۴- به خاطر جلب توجه احتیاجی به رقابت کردن ندارد.
۵ – کودک تک فرزند حال یا به عمد و یا غیر عمد توسط پدر و مادرش با خواهر و برادر خود مقایسه نمی شود.
۶ – مستقل است و همه چیز در اختیار او می باشد.

معایب تک فرزندی:

کودکان تک فرزند به خاطر اینکه خیلی زیاد مورد توجه پدر و مادر خود قرار گرفته‌اند
آرام آرام روی والدین خود تسلط پیدا می کنند
و از والدین خود بسیار انتظار دارند و در مورد خواسته هایشان دوست دارند هیچ بحثی را نشنوند.

والدین تک فرزند به علت این که نمی خواهند فرزندشان ناراحت شود
و یا همیشه از تنهایی فرزندشان احساس گناه می کنند
در صدد این نیستند که عیوب فرزندشان را برطرف کنند
و به همین علت است که کودکشان وقتی وارد جامعه می شود با مشکلاتی مواجه می شود.

وقتی به دنبال علت لوس شدن بچه ها می گردیم میرسیم
به والدین مخصوصاً مادرانی که همه زندگی خود را وقف فرزند خود می کنند
و آن چنان از همه نظر مراقب او هستند که نمی گذارند خود کودک زندگی را لمس کند
و در بیشتر مواقع خود فرزند هم نمی تواند درست یا نادرست بودن را تشخیص دهد،
همچنین بعضی والدین تک فرزند به علت حمایت خیلی زیادی که از فرزند خود می کنند
و همیشه به دنبال خواسته های او هستند
و هرکاری می کنند تا از ناراحتی فرزندشان جلوگیری کنند باعث می شود
که فرزندی ضعیف و کم طاقت تربیت کنند،

چنین فرزندی نمی تواند با مشکلات کنار بیاید و وقتی وارد جامعه می شود
با افراد مختلفی که روبرو می شود نمی تواند از پس خود بر آید و باعث سرخوردگی می‌شود.

والدین تک فرزند باید بدانند که وقتی فرزندشان از آنها انتظاری داشت نباید
بلافاصله و به طور کامل خواسته ی آن ها را برطرف کنند چرا که باعث می شود
او را در محیطی که شکل زندگی ندارد پرورش دهند.

توصیه هایی به والدین تک فرزند:

۱ -از فرزندتان به گونه ای توقع داشته باشید که مانند هم سن و سال های خودش باشد.
۲- اجازه اشتباه کردن، بازی کردن، شکست خوردن و فکر کردن را به او بدهید.
۳- به دنبال دوست و یک هم بازی در اطرافیان خود برای او بگردید
و سعی کنید هم سن و سال کودک شما باشد و بگذارید با هم ارتباطی نزدیک و دوستانه پیدا کنند.
۴ – بعد از یک و نیم سالگی او را هر روز به محیطی ببرید که بچه های دیگر نیز باشند و به او اجازه دهید که در کنار بچه های دیگر بازی کند.
۵ – خیلی از او پشتیبانی نکنید برای این کار می‌توانید خود را جای والدینی بگذارید که فرزندان زیادی دارند .
۶ – اصولی و روش هایی که دیگر والدین برای پرورش فرزندان خود به کار میبرند نباید با اصولی که شما فقط یک فرزند دارید فرق داشته باشد.